Co ważne, w planach uwzględniono przesiadki „drzwi w drzwi” w ramach wspólnych przystanków dla tramwajów i autobusów. W koncepcji zaprojektowano również przystanki tramwajowe i tramwajowo-autobusowe o minimalnej długości 45m, co umożliwi w przyszłości obsługę trasy dłuższymi i bardziej pojemnymi pojazdami. Dzięki temu mieszkańcy będą mogli szybko i wygodnie podróżować komunikacją zbiorową, co powinno przełożyć się na zmniejszenie ruchu samochodowego. W założeniach projektu znalazło się m. in. stworzenie zintegrowanego węzła przesiadkowego „Ognik”, umożliwiającego wygodną przesiadkę (np. z tramwajów jadących z centrum miasta na autobusy kursujące w osi ulicy Bułgarskiej).
Decyzja dopiero przed nami

Jednocześnie Miasto nie wyklucza podjęcia dalszych prac dotyczących innych, możliwych korytarzy transportowych dla Marcelina – ewentualna decyzja o budowie trasy tramwajowej zapadnie w przyszłości. Konieczne jest przeprowadzenie szeregu analiz, uwzględniających uwarunkowania techniczno-przestrzenne, funkcjonalne oraz społeczno-ekonomiczne.

Obecnie nie ma harmonogramu realizacji tej inwestycji. Jest ona uzależniona nie tylko od wyników konsultacji społecznych przy ustalaniu jej szczegółowego przebiegu, ale również od możliwości finansowych miasta oraz ewentualnego pozyskania zewnętrznego źródła finansowania.
Marcelin – stan obecny

Aktualnie na zdecydowanej większości obszaru Marcelina można korzystać wyłącznie z komunikacji autobusowej, co znacząco wpływa na czas przejazdu. Torowisko przebiega w pewnym oddaleniu od Marcelina – na ulicy Grunwaldzkiej. Dotarcie do najbliższych przystanków tramwajowych wiąże się z pokonaniem kilkuset metrów pieszo lub wymaga dojazdu autobusem. Dlatego atrakcyjność tramwaju w codziennych podróżach jest dla mieszkańców Marcelina znacząco niższa.

Od wielu lat ten rejon Poznania szybko i dynamicznie się rozbudowuje, co generuje dodatkowy ruch samochodowy oraz potęguje związane z nim uciążliwości. Jednocześnie wzrasta liczba pasażerów transportu publicznego, co może doprowadzić do sytuacji, w której komunikacja autobusowa przestanie być efektywna.