Pół wieku temu, styczniowe dni 1963 roku były ostatnimi, kiedy ulicą Polną kursowały tramwaje. Z końcem stycznia z ruchu została odłączona jednotorowa trasa linii 7, która ulicą Polną dojeżdżała do ulicy Jackowskiego, gdzie w sąsiedztwie szpitala położniczego był końcowy przystanek tramwajowy. Po zamknięciu odcinka w ulicy Polnej „siódemka” skierowana została do pętli na Ogrodach.

Tramwaje elektryczne do ulicy Polnej dojeżdżały już przed stu laty. Kursowały wówczas tramwaje linii 2 i 3. Tor wzdłuż ulicy Polnej do ulicy Jackowskiego ułożony został w 1935 roku, a tramwaj linii 2 pojechał nim pierwszy raz 28 lipca. W 1941 roku zastąpiła ją „siódemka”, natomiast „dwójka” skierowana została do Ogrodów, do których już od 1926 roku dojeżdżała „ósemka”. Warto dodać, iż pod koniec 1939 r.    (po kilkumiesięcznej przerwie) wznowiono kursowanie tramwaju linii 10, który przed 1939 rokiem miał przystanek końcowy na Rynku Jeżyckim. Trasę na Jeżycach „dziesiątce” przedłużono do ulicy Polnej, a od 1951 roku do Ogrodów. Rozbudowa w tym rejonie tras tramwajowych wiązała się z funkcjonującym przemysłem oraz – przy ulicy Polnej  – szpitalem ginekologiczno-położniczym.

Tramwaje linii 7, gdy jeździły ulicą Polną, doczepkę zostawiały na mijance – blisko skrzyżowania  z ulicą Dąbrowskiego. W drodze powrotnej  wagon był ponownie doczepiany i w takim składzie jechał na Wildę – do ulicy Traugutta. „Siódemka” (obok „dwójki” i „ósemki”, a także „dziesiątki”) była linią kojarzoną przede wszystkim z Jeżycami. Dla mieszkańców trasa jej była idealna; wiodła przez Kaponierę, Dworzec Główny PKP i autobusowy. Stąd, dla wygody pasażerów, na „siódemce” już w tamtych latach jeździły wagony niskopodłogowe(!). Były to zbudowane w warsztatach tramwajowych przy ul. Gajowej wagony doczepne z niskim wejściem po środku wagonu (symbol P1D), nazywane żartobliwie przez poznaniaków „dwoma pokojami z kuchnią”. Pierwszych kilkanaście takich doczepek zaczęło jeździć już w 1929 roku podczas Powszechnej Wystawy Krajowej. W sumie w poznańskich warsztatach zbudowano ich 20. Były tak funkcjonalne, solidnie wykonane i przy tym eleganckie, że podczas Wystawy Komunikacji i Turystyki, która odbywała się na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich  w 1930 roku, jeden wystawiony tego typu wagon  otrzymał za konstrukcję nagrodę Grand Prix! Wagony te dobrze przysłużyły się poznaniakom. Na różnych trasach, a przede wszystkim na linii 7, kursowały aż do 1972 roku! Niestety, żaden z tych wagonów nie zachował się w Poznaniu. Jeden za to (w złym stanie technicznym) jest w Krakowie – w tamtejszym muzeum komunikacji miejskiej.

Wraz ze zmianą  tras tramwajowych 20 lat temu – w styczniu 1993 roku (pisaliśmy o tym niedawno w NGP) inny przebieg otrzymała „siódemka”. Skierowano ją z Ogrodów do Zawad przez Trasę Hetmańską i Rataje. Tramwaje tej linii ominęły więc stare Jeżyce i do dzisiaj wielu poznaniaków odczuwa jej brak na dawnej trasie, podobnie jak brak tamtych charakterystycznych wagonów, które były pierwszymi wagonami niskopodłogowymi w Poznaniu.

Tekst i zdjęcie: Andrzej Świątek

Materiały źródłowe: Piotr Dutkiewicz „Tramwaje w Poznaniu”; Izba Tradycji MPK w Poznaniu