Prace budowlane zwolniły także na placu Kolegiackim. Tu przeszkodą jest nie tylko zima. W tym nasyconą historią miejscu spodziewano się znaleźć wiele zabytków architektury dawnej Kolegiaty, ale skala odkryć zaskoczyła wszystkich, nawet archeologów. Znaleziono kilkanaście tysięcy artefaktów oraz pozostałości budynków. Pozostałe mury, które są zabytkami klasy „0”, są w kolizji z projektem, który w zakresie konstrukcji pomieszczeń podziemnych trzeba wykonać praktycznie od nowa.

– Liczba zabytków uniemożliwia przyjęcie tradycyjnych rozwiązań konstrukcyjnych i zmuszeni jesteśmy skorzystać z indywidualnych rozwiązań z zastosowaniem posadowienia pośredniego, tj. zaprojektować bezpiecznie i stabilnie konstrukcję  przy braku możliwości posadowienia budynku na tradycyjnym fundamencie – wyjaśnia Katarzyna Parysek.

Przygotowanie nowego projektu poprzedzone zostało wykonaniem niezbędnych i specjalistycznych ekspertyz geoinżynieryjnych, w zakresie możliwości zastosowania różnych wariantów. Warto także przypomnieć, że okolice placu Kolegiackiego wraz z kryptami dawnego kościoła to miejsce pochówku wielu tysięcy mieszczan. W czasie trwających prac budowlanych i wyprzedzających badań archeologicznych badacze ekshumowali szczątki ponad czterech tysięcy osób.

Aktualnie na placu trwają prace przygotowawcze pod montaż słupów oświetleniowych oraz prace projektowe związane z nową konstrukcją budynku podziemnego, w której znajdzie się cała aparatura obsługująca plac: wentylatornia dla pomieszczeń ekspozycyjnych i technicznych, sterownia i zbiornik wyrównawczy fontanny, system sterowania oświetleniem, skrzynki energetyczne i teletechniczne. Trwają także prace związane z projektem ekspozycji reliktów Kolegiaty św. Marii Magdaleny, co jest ważną częścią projektu zagospodarowania przestrzeni. Jak pogoda na to pozwoli, kontynuowane będą roboty wykończeniowe przy nawierzchni, a po uzyskaniu zamiennego pozwolenia na budowę prace w budynku podziemnym.

Wiosną na placu stanie także fontanna i 12-metrowy obelisk z polerowanej stali zwany Zegarem Historii – najbardziej imponujący i charakterystyczny element tej przestrzeni. RB, BKPiRM