We wtorek o godz. 17.00 w Domu Polonii odbędzie się zebranie Towarzystwa Miłośników Wilna. Goście wspominać będą wileńską poetkę Jadwigę Badowską, która należała do Towarzystwa. Będą wspomnienia jej wnuczki Małgorzaty, a recytatorzy zaprezentują utwory poetki przy muzyce. Wstęp wolny.

Jadwiga Badowska z domu Szafkowska, urodziła się w czerwcu w 1913 r w Wilnie,zmarła w marcu 2007r..Ukochany ojciec-adwokat Kazimierz Szafkowski,oraz matka z pochodzenia Rosjanka – Anna Ignatiew mieszkali w Wilnie razem z synem Witoldem (zamordowanym później w Katyniu), z córką Jadwigą oraz młodszą siostrą Ireną.Tam poetka ukończyła Szkołę Teatralną ZASP oraz Studium Teatralne RWZA. Wraz z mężem-Władysławem Badowskim założyła dziecięcy teatr kukiełkowy „BAJKA”. Dla „Bajki” młoda poetka pisała i reżyserowała sztuki teatralne, oraz razem z mężem tworzyła też lalki – kukiełki. Dzieci – córka Jolanta i syn Tadeusz.
Jadwiga Badowska pracowała w gdańskiej rozgłośni Polskiego Radia, między innymi reżyserując także słuchowiska. Po powrocie męża Władysława (1946r.) przez 1,5 roku zajmowała się wraz z nim rybołówstwem (wiązanie haków i sieci, połów przynęty w Krynicy Morskiej). Po wojnie była założycielką (wraz z J.Pikiel) toruńskiego Teatru Lalek. Grała na scenie Teatru Gnieżnieńskiego, potem Fredry. W 1951 r. zamieszkała na stałe w Poznaniu. Publikowała wiersze, eseje, wspomnienia; jako aktorka i reżyserka w teatrze prowadziła też teatry szkolne oraz otrzymywała nagrody na konkursach poetyckich. Jadwiga Badowska w latach 1958-1960  – była współzałożycielką Literackiej Grupy Niezależnych „Swantewit” (debiut literacki grupy,,Piąte Strony Świata”). Był to też czas fascynacji kulturą hinduską i działalność w towarzystwie przyjaciół Indii, tym samym założyła Teatr AGIWA (1958-1960), wystawiając własne sztuki ,,Pieśń Papuszy” i ,,Adżanti” (spektakle w Pałacu Działyńskich w Poznaniu).

Pracowała także w legendarnym już teatrze dla dzieci – ,,MARCINEK” w Poznaniu – jako aktorka, literatka, organizatorka widowni i plastyk. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi i odznaką ,,Zasłużony działacz Kultury w Polsce”.

Wiersze poetki to drobne szkice, obrazki, w centrum których zawsze stoi Natura. Poetka notuje małą cząstkę świata w sposób najpełniejszy, ponieważ oddaje jego barwę, muzykę i całą otaczającą go atmosferę. Spacerując np.po Dziwnym ogrodzie, Czytelnik spotyka kamyki polne, korniki w drewnianej belce, pieska podobnego do chryzantemy, a do jego stóp podbiegają kasztany na okrągłych nóżkach.(na podstawie przedmowy do ,,Dziwny Ogród”.

Wruszające autorskie tomiki o tematyce wileńskiej – Krople słońca, Zaszumiała mi willa, Miedzioryty, Ondyna nad Niemnem -są chwilą, wspomnieniem, tęsknotą…

W okresie lat 80-tych interesowała się literaturą francuską, biegle władając tym językiem  – tomik,,Do ciebie Dafne”