Zgodnie z przewidywaniami, archeolodzy podczas prac odsłonili szczelinę przeciwlotniczą – zagłębioną budowlę, której rolą było chronienie niemieckiej ludności cywilnej przed atakami z powietrza. Szczelina w parku Marcinkowskiego powstała najprawdopodobniej w 1944 roku. Wykonana została na rozkaz niemiecki, najpewniej przez polskich więźniów. Cała konstrukcja jest żelbetowa, co nieco wyróżnia ją na tle starszych szczelin w Poznaniu. Większość wykonywana była z cegły, a strop robiony był z żelbetu. Konstrukcję w parku Marcinkowskiego zdążono jeszcze pokryć warstwą zabezpieczającą przed wilgocią. Szczelina zachowała się w dobrym stanie, wypełniona była ziemią, która została wybrana podczas prac archeologicznych. Po sporządzeniu dokumentacji fotograficznej i opisowej, szczelina zostanie ponownie zasypana.

Niemieckie umocnienia wybudowano na terenie cmentarza świętomarcińskiego, który to na początku XIX został przeniesiony z lokalizacji przy kościele św. Marcina w rejon dzisiejszej ul. Towarowej. W momencie budowy umocnień zniszczono groby. Dziś archeolodzy w ziemi, którą zasypano szczelinę, znajdują drobne elementy świadczące o przeszłości tego miejsca, metalowe uchwyty trumien czy skrawki ubrań. Znaleźli także monetę boratynkę z XVII wieku, a także niemieckie fenigi. Archeolodzy zbadają jeszcze jeden fragment placu budowy, w miejscu którego powstanie ścieżka prowadząca do pomnika.