Stacja pomiarowa w Żurawińcu została zaprojektowana do badań mikroklimatu tego podmokłego terenu, jednak będzie też służyć do oceny intensywności parowania z powierzchni rezerwatu. Ma to znaczenie, ponieważ torfowiska są szczególnie narażone na negatywne skutki susz. Pozyskane dane pozwolą na pełniejsze zrozumienie procesów mających miejsce w ekosystemie Żurawińca i na przylegających do niego terenach. Wzrośnie w ten sposób szansa na ocalenie walorów tej cennej enklawy przyrodniczej.

Informacje opracowane przez naukowców będą na bieżąco przekazywane Zakładowi Lasów Poznańskich i innym zainteresowanym instytucjom. Zebrane dane posłużą także jako podstawa prac badawczych i naukowych.
Przez lata, wskutek wielu czynników, w tym w wyniku intensywnej zabudowy, wody opadowe trafiały do kanalizacji deszczowej i były odprowadzane bezpośrednio do Warty. Wskutek uszczelniania gruntu poprzez tworzenie chodników czy dróg, wsiąkanie wód opadowych w ziemię było ograniczone. W 2012 r. uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla tego rejonu, blokujący dalszą zabudowę w sąsiedztwie rezerwatu.
Intensywną walkę o uratowanie Żurawińca podjęto w 2015 r. W toku prac wypracowano metodę rewitalizacji polegającą na wykorzystaniu retencji wodnej. Poprzez zbudowany w tym celu system nawadniania woda jest doprowadzana z kanałów burzowych do Lasu Piątkowskiego w okolicy rezerwatu, po uprzednim jej oczyszczeniu przez specjalistyczne urządzenia.