Nocne autobusy zamiast tramwajów

Początki poznańskiej komunikacji nocnej sięgają czasów powojennych. W marcu 1953 roku uruchomiono cztery linie tramwajowe o numerach: 1 (relacji Dworzec Główny – Garbary), 4 (Górczyn – Dębiec), 8 (Ogrody – Garbary), 13 (Junikowo – Rataje). Przez kolejne dekady komunikacja nocna dobrze funkcjonowała i łączyła praktycznie wszystkie dzielnice Poznania z rondem Kopernika (dzisiejszym rondem Kaponiera).

Jak można przeczytać w książce autorstwa Jana Wojcieszaka „120 lat komunikacji miejskiej w Poznaniu” – w 1991 roku przestały kursować tramwaje nocne, które zastąpiono jedenastoma nowymi autobusowymi liniami. Do tej pory autobusy kursowały jedynie na 3 liniach nocnych, stanowiąc uzupełnienie komunikacji tramwajowej: linia nr 201 (kursująca od października 1978 r. na trasie Dworzec Główny – Os. Rusa), linia nr 202 (kursy od 1982 r. na trasie Piątkowska – Sobieskiego) oraz linia nr 58 wykonująca trzy kursy. Wycofanie nocnej komunikacji tramwajowej było dużą zmianą, bo przykładowo jeszcze pod koniec lat 70. oraz w latach 80., pasażerowie mogli korzystać z sześciu linii, takich jak:

– 4N z Serbskiej na Starołękę,

– 5N z Górczyna na Zawady,

– 8N z Ogrodów na Miłostowo,

– 9N z Piątkowskiej na Dębiec,

– 10N z Wilczaka na Dębiec,

– 13N z Junikowa na Starołękę.