– Wybrać pomiędzy tymi trzema książkami to dla wielu niemożliwość, a jednak musieliśmy to zrobić. Stypendium Stanisława Barańczaka trafi do poetki, która świadomie kontynuuje jego postulat związania poetyki z etyką. Barańczakowi zależało na tym, by wrażliwości na wiersze, jako przedmiot estetyczny, który angażuje nas w poszukiwaniu języka, towarzyszyła otwartość na doświadczenie krzywdy, utrudzenia i bólu. Wiersze tegorocznej laureatki nie pozwalają się przeoczyć – tłumaczył wybór prof. Piotr Śliwiński, członek kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej i jeden z jej pomysłodawców.

Laureatką stypendium im. Stanisława Barańczaka została Anna Adamowicz, autorka książki „Stłuc. Kręgosłup Tytanii Skrzydło”.

– Chciałabym zadedykować tę książkę i nagrodę dziewczynkom ze skoliozą, które są bardzo samotne wobec systemu. System ten stosuje wobec nich przemoc, która jest konieczna, ale która ciągle pozostaje przemocą – mówiła tegoroczna lauratka.

Nagroda im. Adama Mickiewicza
W tym roku Nagroda im. Adama Mickiewicza trafiła do Michała Witkowskiego – za książkę „Autobiografia, t. 1: Wiara. 1975‒1990” ze wskazaniem na całokształt twórczości.

– Autor potrafi z wdziękiem żonglować realistycznymi obrazkami ze schyłkowego PRL-u. Realizm socjalizmu wraz ze znikaniem jego artefaktów z naszego pola widzenia staje się nadspodziewanie atrakcyjny. Sceny z dusznych klas, ekstatycznego oglądania „Niewolnicy Isaury” czy gorączki bursztynowej, opowiedziane przez Michała Witkowskiego w konwencji hiperrealistycznej, uruchamiają pracę pamięci i powodują, że wielu czytelników pozwoli pisarzowi zahipnotyzować się obrazami z przeszłości. Zobaczy barometry z Matką Boską wystawione w nadmorskich straganach, „baby w białych majtasach” na plaży albo nauczycielki „z trwałą na barana” lub poczuje intensywny zapach gofrów, z czasów ekologii zapachów – wyliczała dr Urszula Glensk, członkini kapituły PNL.