Cała trójka nominowanych zaprezentowała bogactwo literackiego materiału, z którym jako jury musieliśmy się zmierzyć – mówił prof. Marcin Jaworski, przewodniczący Kapituły Poznańskiej Nagrody Literackiej. – Im bardziej się w nie zagłębialiśmy, tym bardziej wybór jednego autora czy autorki wydawał się niemożliwy. W toku długich rozmów, w czasie których analizowaliśmy dorobek, język i twórczo poruszane tematy, wyłoniło się nazwisko Anny Wakulik. Jej dramaty są literaturą najwyższej próby. Są głęboko osadzone w otaczającej nas rzeczywistości, odnoszą się do niej i z niej czerpią.
Anna Wakulik to urodzona w Gdańsku dramatopisarka. Była kierowniczką literacką Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie, dramaturżką Teatru Dramatycznego w Warszawie i Teatru Wybrzeże w Gdańsku. To czterokrotna finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Jej sztuki wystawiano m.in. w wielu teatrach.
– Dramat jest literaturą – podkreślała laureatka stypendium. – Przez całe zawodowe życie czułam, że jedną nogą stoję w teatrze, drugą – w literaturze. Dlatego bardzo się cieszę z tego wyróżnienia. Jest ono dla mnie ważne, ponieważ patron stypendium, Stanisław Barańczak, też był obecny i w literaturze, i w teatrze. Gdyby nie on, nie znalibyśmy Szekspira tak dobrze. Mam nadzieję, że nie zmarnuję tego wyróżnienia.
Nagroda im. Adama Mickiewicza
Tegoroczną laureatką Nagrody im. Adama Mickiewicza jest Zyta Rudzka, autorka wielu powieści i sztuk teatralnych.
– Nagroda dla pisarki nie ma charakteru podsumowania, nie wyraża uznania za całokształt twórczości, choć jest on imponujący – podkreślała w laudacji prof. Inga Iwasiów, jurorka kapituły Poznańskiej nagrody Literackiej. – Cechą pisarstwa Rudzkiej jest bowiem zmienność i rozwój, których nie daje się ująć w zdawkową, odświętną formułę. Mając więc w pamięci znakomite powieści i dramaty powstające na przestrzeni trzech dekad, nagradzamy powieść najnowszą: „Ten się śmieje, kto ma zęby”. Rudzka zawsze pracuje tyleż z tematami, ile w materii języka. Wypróbowuje wielorakie rejestry mowy, w tym tej potocznej, zasłyszanej i zamienianej w ciągi monologów.
