Drzewa i krzewy owocowe uprawiane w miastach mogą przyczynić się do obniżenia temperatury powietrza w upalnie dni, poprawiać cyrkulację wody oraz zwiększać bioróżnorodność na terenach zurbanizowanych. Sad miejski może mieć również znaczenie edukacyjne dla dzieci i młodzieży, dając im możliwość obserwacji poszczególnych etapów rozwoju roślin sadowniczych – od wypuszczania pierwszych liści, poprzez kwitnienie aż po dojrzewanie i zbiór owoców. Takie tereny mogą stanowić potencjalne miejsce spotkań mieszkańców oraz sprzyjać pogłębieniu relacji dobrosąsiedzkich czy organizacji „zielonych lekcji”.

Idea uprawy owoców w warunkach miejskich narodziła się wraz z rozwojem przemysłu i napływem ludności do miast. Ich uprawa miała być sposobem na walkę z brakiem żywności. Już w XIX wieku jabłonie, grusze, śliwy, czereśnie czy winorośl były sadzone na placach i formowane na kształt parasola, sznura pojedynczego czy świecznika. W warunkach miejskich, na małych powierzchniach np. w pojemnikach lub na podwyższonych zagonach, można uprawiać truskawkę, poziomkę, borówkę, jabłoń, gruszę oraz czereśnie na podkładkach słabo rosnących. PD