„Żyjemy dziś w przekonaniu, że powinniśmy się pozbyć wszystkiego, co nam przeszkadza. Jeżeli odczuwamy, że coś jest dla nas ciężkie, uznajemy, że to z tym czymś jest coś nie tak.

Karmimy się ogromną ilością wrażeń. Jesteśmy pod stałą presją i pędzimy przed siebie, żeby nadążyć. Dopóki coś nas napędza i nie brakuje nam jedzenia, przemy do przodu, ale jednocześnie dziwimy się, dlaczego życie nie działa tak, jak byśmy sobie życzyli. Dlaczego nie jesteśmy szczęśliwi? Sądzę, że dzieje się tak dlatego, że szukamy szczęścia, podczas gdy powinniśmy poszukiwać sensu”.

„Kiedy coś zgubisz, musisz szukać tego w miejscu, w którym to straciłeś. Nawet, jeśli jest tam ciemno. Nie pomoże szukanie w pełnym świetle dwieście metrów dalej.

Większość z nas woli przykleić plaster na ranę i ruszyć w dalszą drogę. Albo zrzucić to, co niechciane, na kogoś innego. Tyle że nikt inny nie pomoże nam stać się kimś, kim chcemy być”.

„Nauczmy się cieszyć tym, co mamy. Odkryjmy to, co jest tuż za progiem naszych domów. Żyjemy tu, gdzie żyjemy, z jakiegoś powodu. Stwórzmy więź z naturą w naszym najbliższym otoczeniu. I zainwestujmy w tę więź trochę czasu. Użyjmy naszych ciał, żeby ją poczuć. Bo więcej nie zawsze oznacza lepiej”.