11 sierpnia mija 170 lat od dnia, kiedy z Poznania wyjechał przez Krzyż i Stargard do Szczecina pierwszy pociąg kolei żelaznej.

Dworzec stargardzki na Jeżycach koło Poznania, 1848 r. Reprodukcja ryciny z warszawskiego „Tygodnika Illustrowanego”, 1863 r.

Poprzedniego dnia tym udekorowanym pociągiem przyjechała do Poznania grupa szczecinian. Budynki poznańskiej stacji kolei żelaznej zlokalizowane były za murami miasta – we wsi Jeżyce, od 1900 roku dzielnicy Poznania. Dworzec (w kształcie hali) urządzony był przy dzisiejszej ul. Zwierzynieckiej. W pierwszym okresie między Poznaniem a Szczecinem kursowały dwie pary pociągów, a podróż między tymi miasta trwała ponad sześć godzin.  Stąd podróżni przewożeni byli do miasta dorożkami, a z czasem omnibusami. Stacja kolei stargardzko-poznańskiej na Jeżycach funkcjonowała do 1879 roku, kiedy to otwarto dla Poznania centralny dworzec (funkcjonujący w obecnym miejscu).