Plac Wiosny Ludów i ulica Szkolna okiem studentów


Kamil Ziółkowski, Seweryn Trzyna – praca nr 24

Projekt Kamila Ziółkowskiego i Seweryna Trzyny, podobnie jak praca nr 22, zakłada oddanie placu Wiosny Ludów wyłącznie pieszym i tramwajom. Poziom posadzki zostałby wyrównany, a deptak od strony ulicy Półwiejskiej zyskałby swoją kontynuację na placu i połączyłby się z ulicą Szkolną. Budynek na pl. Wiosny Ludów miałby mieć prostokątną formę, swoją linią podkreślającą kształt placu, z wewnętrznym dziedzińcem, przez który przeprowadzono pasaż handlowy. Przed budynkiem (od strony Kupca Poznańskiego) zaprojektowano skwer z zielenią. Koncepcja zakłada wykorzystanie istniejących drzew oraz uzupełnienie przestrzeni nowymi nasadzeniami. Studenci pomyśleli także o małej retencji. Na skwerze zlokalizowano zbiornik wodny, w którym mogłaby się gromadzić woda opadowa. Według projektu krawędzie akwenu wieńczą długie drewniane ławy, umożliwiające mieszkańcom wypoczynek w cieniu drzew. Ponadto, ze względu na duże gabaryty projektowanego budynku, pozostała część wody deszczowej magazynowana byłaby w podziemnym zbiorniku.

W narożniku Kupca Poznańskiego przewidziano budowę budynku o dwukondygnacyjnym handlowym parterze oraz czterech kondygnacjach biurowych. Od strony placu Wiosny Ludów posiadałby on proporcje zbliżone do formy Kupca Poznańskiego, a od strony ulicy Podgórnej byłby znacznie bardziej przeszklony.
Ulica Szkolna z kolei przekształcona zostałaby w deptak. Projekt zakłada likwidację wszystkich miejsc parkingowych, wymianę nawierzchni i uatrakcyjnienie ulicy przez posadzenie drzew w gruncie i instalację ławek.

Członkowie kapituły docenili pracę za kompleksowe podejście do obszaru opracowania placu wraz z sąsiedztwem, spełniające większość z wytycznych regulaminu. Jurorzy szczególną uwagę zwrócili na wprowadzenie do projektu zieleni wysokiej i jej umiejętne kształtowanie oraz walory estetyczne wskazanych rozwiązań urbanistycznych i architektonicznych. Ich uwadze nie umknęła także śmiałość w kształtowaniu zabudowy kwartału w istniejącej tkance historycznej miasta. Jednym z kryteriów konkursu były możliwości realizacyjne opracowanych rozwiązań. W tym wypadku praca nr 24 również otrzymała wysokie noty.

Więcej na kolejnych stronach tego artykułu:

Dodaj komentarz