Zielony zabytek

Palmiarnia Poznańska jest niezwykle cennym obiektem, który zasługuje na odpowiednią troskę. To zabytek istniejący od 1911 roku. Po wojennych zniszczeniach udało się podtrzymać kolekcję dzięki ofiarności prywatnych właścicieli. Obecnie liczy 1100 gatunków roślin egzotycznych zebranych w 10 pawilonach odpowiadającym różnym strefom klimatycznym świata. Wśród nich są okazy, które w naturalnych siedliskach są narażone na wyginięcie. Najdłużej rosnącą w palmiarni jest posadzona w latach międzywojennych oliwka europejska, przetrwała II wojnę światową. Najstarszym w kolekcji, liczącym ok. 400 lat okazem jest sagowiec australijski. Bardzo cenna jest też wiktoria królewska – największa w Polsce pływająca roślina z liśćmi o średnicy 2 m, mogącymi unieść nawet kilkadziesiąt kilogramów.

Ponadto palmiarnia ma od 15 lat status Ogrodu Botanicznego, co pozwala na wykorzystywanie kolekcji nie tylko do celów wystawienniczych, ale także naukowych i dydaktycznych. Powierzchnia obiektu to blisko 5,5 tys. m kw. Palmiarnia stanowi także dziedzictwo kulturowe, wpisane w zabytkowy układ urbanistyczny Łazarza – wraz z parkiem Wilsona jest w rejestrze zabytków. Z tego względu rozwiązania w zakresie obszaru zabudowy, konstrukcji i elewacji, a także zagospodarowania terenu, konsultowane są z biurem Miejskiego Konserwatora Zabytków.