30 stycznia mija 21 lat od otwarcia sześciokilometrowej trasy Poznańskiego Szybkiego Tramwaju z Osiedla Sobieskiego do Mostu Teatralnego.
Pierwszego dnia wyjechały tramwaje linii 14, obsługiwane były przez wagony Düwag GT8. Przejazdy były darmowe, dwa dni później – 1 lutego 1997 r. rozpoczęły się regularne przejazdy. Dołączyły do nich linie: 12 i 15., a w następnych latach – z powodu dużej popularności trasy wśród poznaniaków – linie dodatkowe: „D”, 26, a także 16, 19 i 20.
W 2013 roku trasa została przedłużona do Dworca Zachodniego i od tego czasu popularna Pestka liczy 8,1 km długości . Jest nadal najnowocześniejszą, bo bezkolizyjną, trasą tramwajową w Polsce. Tramwaje, nawet z prędkością 70 km/h, jadą w wykopie i estakadą; przystanki podobne są do kolejowych; najładniejsze są pod Kaponierą i przy Dworcu Zachodnim. Sześć stacji na najstarszym odcinku PST, po dwóch dziesięcioleciach funkcjonowania, wymaga jednak estetycznego odnowienia. W styczniu 2018 r. zamontowane zostały na nich nowe tablice informujące o czasach odjazdu tramwajów poszczególnych linii. Przebudowany ma być też przystanek przy Moście Teatralnym . W dwóch ostatnich latach trasa PST była ponadto modernizowana – otrzymała m.in. nową sieć trakcyjną i wymieniono niektóre odcinki torów.
Zadbano też o bezpieczeństwo zwierząt, np. dla jeży wybudowane zostały pochylnie, by mogły one bezpiecznie wyjść z rowów odwadniających, które są częścią trasy Pestki. Z kolei „gośćmi” na stacjach PST są liczne gołębie. Ich „zadomowienie” spowodowało założenie przez obsługę techniczną ochronnych siatek pod sufitami , bo zakładały tam gniazda i zabrudzały przystanki. Mimo tego ptaki te nadal okupują sąsiedztwo tych ruchliwych miejsc, bo wiedzą, że łatwo tam o okruchy pokarmu.
Na trasie PST kursują obecnie cztery linie: 12, 14, 15 i 16, choć jeszcze w ubiegłym roku jeździły tam dodatkowe dwie – 19 i 20 – w dni robocze. Tramwaje kursują z dużą częstotliwością: od 5 do 10 minut w dni powszednie w godzinach komunikacyjnego szczytu, a w weekendy i święta co 20 minut. Nocą natomiast co pół godziny kursuje jedna linia, oznaczona „201”. Pestka jest od samego początku najbardziej popularną trasą tramwajową: łączy centrum Poznania z rozbudowanymi osiedlami Winograd i Piątkowa, a także z kampusem uniwersyteckim na Morasku. Jej przepustowość sięga 6 tysięcy osób na godzinę.
W planach było połączenie PST z Owińskami, a nawet z Murowaną Gośliną, a także przedłużenie w kierunku Dębca i Lubonia. Początkowo na trasie miały jeździć wagony z lokomotywami spalinowymi. Na szczęście zrezygnowano z tego pomysłu na rzecz tramwaju. Według pierwszych planów przy ul. Trójpole – tam gdzie dziś jest galeria handlowa Poznań Plaza, nie zbudowana została też zajezdnia dla taboru PST. Inna koncepcja przewidywała garażowanie tramwajów Pestki w starej zajezdni przy ul. Gajowej. Tramwaje PST po zjeździe z trasy garażują więc w zajezdniach przy ul. Głogowskiej, Fortecznej i w najnowszej – na Franowie.
Trasę PST obsługują od 1998 roku również tramwaje niskopodłogowe. Pierwsze były czeskie pojazdy Tatra. Wagony te (jest ich obecnie 14) w pierwszych latach były awaryjne, a po usunięciu usterek ponownie zawitały na linii 12. Od 2003 roku trasę obsługują także całkowicie niskopodłogowe tramwaje Simens Combino (14 wagonów), a od 2011 roku pojazdy Solaris Tramino (46 sztuk). W ostatnich latach na trasie PST jeżdżą też częściowo niskopodłogowe Moderusy Beta (MPK ma ich 54). W weekendy PST, podobnie jak na innych trasach, obsługiwana jest wyłącznie wagonami niskopodłogowymi. W drugiej połowie bieżącego roku dołączyć mają kolejne nowe tramwaje o nazwie: Moderus Gamma. Do 2019 roku ma ich być 50.
Tekst i zdjęcia: Andrzej Świątek
