Wraz z płytą Starego Rynku zmieniają się fragmenty ulic do niej przylegających. Na ul. Wronieckiej ułożone zostały pierwsze krawężniki. Wkrótce będzie można je także zobaczyć na ul. ul. Żydowskiej, gdzie powstanie nawierzchnia z wyselekcjonowanej kostki pochodzącej z płyty Starego Rynku. Taki materiał wykorzystany zostanie także w bloku śródrynkowym (poza Pasażem Kultury) oraz we fragmentach ul. Paderewskiego, Szkolnej, Świętosławskiej, Wodnej i Wielkiej. Zdemontowana przed rozpoczęciem zasadniczych robót budowlanych kostka jest składowana na terenie magazynu ZDM.

Kramy z czasów lokacji Poznania

Stary Rynek jest miejscem o bogatej historii, dlatego równolegle z pracami budowlanymi trwają badania archeologiczne. Na podwórku za domkami budniczymi odsłonięto piwnice dawnej kamienicy, której powstanie określa się na XIV-XV wiek. Co ciekawe, do budowy użyto cegły średniowiecznej, z której najpierw wzniesiony został zewnętrzny (północno-wschodni) mur kramów kupieckich. Stoiska te powstały po lokacji Poznania, czyli w drugiej połowie XIII wieku. Kramy miały konstrukcję szkieletową – drewnianą z wypełnieniem glinianym, co nie było trwałym rozwiązaniem. Jedynym śladem po nich są warstwy spalonego drewna. Pojawiają się też pierwsze cegły, z których w XIV w. wybudowano właśnie zewnętrzny mur chroniący towar przed pożarem, o który łatwo było w średniowieczu. Murowana konstrukcja świadczy o tym, że zabezpieczany był cenny towar, najprawdopodobniej handlowano tu suknem i przyprawami. Kamienica, która powstała na miejscu kramów, dotrwała do drugiej wojny światowej. Później już jej nie odbudowano. Archeolodzy trafili także na przedmioty codziennego użytku, takie jak ceramika czy kafle piecowe z pierwszej połowy XVII w.