„Jeśli wirus byłby samochodem wyścigowym, to stworzyliśmy wersję bez kół. Ma silnik i wszystkie części potrzebne do jazdy, ale nie może się nigdzie ruszyć” – wyjaśnia jeden z autorów dr Joseph Luna.

Do tej pory tego typu repliki tworzyło się przez kopiowanie informacji genetycznej z RNA wirusa do fragmentów DNA, na bazie których tworzyło się nowe, odpowiednie RNA. Ta metoda okazała się nieprzydatna ze względu na długi genom SARS-CoV2. Badacze wykorzystali więc nową technikę opracowaną przez zespół z Uniwersytetu w Bernie. Składa się w niej materiał genetyczny wirusa z mniejszych fragmentów, uzyskiwanych w komórkach drożdży.

Jednak usunięcie białka spike stwarza nowy problem, ponieważ to właśnie białko jest przedmiotem intensywnych badań. Na przykład szuka się przeciwciał, które właśnie je będą atakowały.

Aby pokonać to wyzwanie, badacze stworzyli dodatkowy, osobny fragment materiału genetycznego z informacją o białku spike. W ten sposób powstały wirusy z białkiem spike, które jednak samodzielnie nie mogą go wytwarzać. Mogą więc komórkę zakazić tylko raz.