Marek Woźniak przedstawił również tegorocznego laureata Wielkopolskiej Nagrody imienia Ryszarda Kapuścińskiego – zespół pracowników i wolontariuszy Hospicjum Palium w Poznaniu, których reprezentowali Barbara Grochal – koordynatorka wolontariatu działającego na rzecz Hospicjum Palium, Elżbieta Tomaszewska – pielęgniarka oddziałowa Oddziału Opieki Paliatywnej Hospicjum Palium oraz jego ordynator dr hab. Maciej Sopata.

Po wręczeniu nagrody Rene Meisner, córka Ryszarda Kapuścińskiego odczytała list przygotowany wspólnie z matką Alicją Kapuścińską, adresowany do Laureatów Nagrody, a potem w ich imieniu głos zabrał dr Maciej Sopata.

Zespół Hospicjum Palium otrzymał Nagrodę, jak wszyscy wcześniejsi laureaci, „za czynienie dobra”. W ich wykonaniu dobro to polega na działaniach związanych z leczeniem i uśmierzaniem bólu oraz na świadczeniu opieki i medycyny paliatywnej i hospicyjnej. Kapituła Nagrody podkreśliła przede wszystkim roztaczanie przez nich wieloaspektową opieką chorych, opartą na współczuciu dla nich i zrozumieniu ich potrzeb, zaznaczyła, że chronią ciepiącego i jego rodzinę. Nie mniej ważna jest ich troska o godne traktowanie ludzi chorych i umierających, dzielenie się wiedzą oraz wspieranie w opiece nieuleczalnie chorych w ich domach i na oddziale szpitalnym. Pracownicy i wolontariusze Hospicjum Palium dbają o całe otoczenie dotyczące ludzi terminalnie chorych i ich rodzin, dlatego szkolą w zakresie medycyny paliatywnej studentów medycyny i pielęgniarstwa oraz wolontariuszy medycznych i środowiskowych. Stworzyli  Wolontariat Motyli w szkołach Poznania i Wielkopolski i angażują wolontariuszy w akcjach społecznych na rzecz Hospicjum Palium.

„Tak jak w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego najważniejszy jest  człowiek, którego należy wysłuchać i zrozumieć, tak w codziennej pracy personelu i wolontariuszy Hospicjum Palium najważniejszy jest pacjent. Pacjent, który jest tu podmiotem, a nie przedmiotem. Dlatego działania personelu tej placówki polegają nie tylko na farmakologicznym uśmierzaniu bólu, ale również na przygotowaniu pacjenta i jego rodziny do życia w obliczu śmierci i umierania” – napisali w uzasadnieniu swej rekomendacji członkowie Kapituły Nagrody.