Ma on głównie charakter edukacyjny w wymiarze społecznym i artystycznym. Sposób opowieści o ścieraniu się świata dorosłych i dziecięcej wrażliwości bazuje na sprawdzonej formie przeżywania i komentowania sytuacji, które mogły się przydarzyć każdemu z nas. Nie ma moralizatorstwa…, a odwołania do tzw. ponadczasowych wartości przekonują lekkością formy. Bez narzucania czegokolwiek. Na tym też polega przeżywanie przygody. Przejaskrawianie emocji jest uzasadnione i pozytywnie wpływa na odbiór przedstawienia, które dla młodego widza staje się przez to bardziej czytelne. Spotykamy m.in. czarną panterę, wilka, pytona skalistego, tygrysa, małpę i szakala, których imiona mogą być traktowane jako metafory osobowości człowieka.