Podniesienie jakości przestrzeni Starego Rynku wiąże się z koniecznością ułożenia na nowo nawierzchni. W ramach pierwotnej koncepcji przebudowy płyty rynku planowano wykorzystanie w odtworzonej nawierzchni wyłącznie materiału staroużytecznego. Takie stanowisko prezentowała także Pani Joanna Bielawska – Pałczyńska, Miejski Konserwator Zabytków. Po dokonaniu inwentaryzacji materiału kamiennego i wykonanych próbach nawierzchni we wspomnianej technologii okazało się, że ilość materiału w najwyższej jakości zapewniającego pożądany efekt nie jest wystarczająca dla dokonania odtworzenia, nawet z uwzględnieniem wykorzystania kamiennego materiału historycznego znajdującego się w magazynach Zarządu Dróg Miejskich.

Bruk wbudowywany w płytę rynku przez dziesiątki lat w efekcie usuwanych awarii i dokonywanych napraw jest bardzo różnej, często słabej jakości i nie jest z pewnością materiałem pierwotnym. Nie spełnia też standardów jakościowych, zarówno w zakresie rozmiaru kostki, jak i jej kolorystyki. Na etapie przygotowań do inwestycji, dążąc do wykorzystania w jak najszerszym zakresie materiału historycznego wykonano wiele prób materiałowych z wykorzystaniem różnego rodzaju podbudowy i różnych spoin. Uzyskany efekt w każdym z przywołanych przypadków okazał się niesatysfakcjonujący w kontekście równości i wygody użytkowania, a także osiągniętego efektu estetycznego. W rezultacie podejmowanych nieskutecznych prób rozważano także wariant całkowitej rezygnacji z materiału historycznego, na co nie wyraziła zgody Miejski Konserwator Zabytków.