– Studium nieprzypadkowo nazywamy konstytucją przestrzenną. Znajdują się w nim wszystkie najważniejsze reguły procesu planistycznego – mówi Natalia Weremczuk, dyrektorka Miejskiej Pracowni Urbanistycznej. – Dla Poznania takie dokumenty sporządzaliśmy w 1999, 2008, 2014 roku. Miasto musi być jednak elastyczne i otwarte na zmiany, stąd potrzeba aktualizacji studium- mówi Natalia Weremczuk, dyrektorka Miejskiej Pracowni Urbanistycznej.

Oto 6 założeń nowego studium.

Miasto zielono-błękitnej sieci

Zmiany klimatyczne stawiają przed dużymi miastami wiele wyzwań. Wyspy ciepła, ulewne deszcze czy susze wymagają modyfikacji dotychczasowych celów rozwoju, opartych na założeniu niezmiennych uwarunkowań środowiskowych. Miasto zielono-błękitnej sieci to odpowiedź polityki przestrzennej Poznania na negatywne konsekwencje tych przeobrażeń.

Projektowane przepisy nowego studium zachowują wyraźnie ukształtowaną strukturę przyrodniczą, opartą na klinowo-pierścieniowym systemie miasta (rzeki, jeziora, kliny zieleni oraz roślinność zlokalizowana wzdłuż Ringu Stübbena oraz w pasie wzdłuż zewnętrznego pierścienia fortyfikacji), ale także rozwijają te założenia, obejmując ochroną osiedlowe tereny zieleni o powierzchni powyżej 5000 m2.

Nowe studium wprowadza również łączniki pomiędzy klinami zieleni miasta oraz osiedlowymi obszarami roślinności. To ważniejsze trasy piesze lub rowerowe, prowadzące wzdłuż różnych form przyrody. Tak zaprojektowana sieć zwiększa dostępność do terenów zieleni, które stanowią przestrzenie rekreacji i wypoczynku mieszkańców.

Co ważne, dokument wskazuje granice pomiędzy ochroną przyrody, a rozwijaniem oferty sportowo-rekreacyjnej. Uwzględnia jednak, że oba te aspekty przenikają się – dlatego umożliwia takie formy zagospodarowania terenu, które pozwalają je pogodzić. Szczególnie istotne jest to dla doliny Warty oraz czterech największych miejskich jezior.

Po raz pierwszy w dokumencie studium wskazana zostanie także orientacyjna lokalizacja zbiorników retencyjnych.