Do tych, które wydawały się najciekawsze i relatywnie najprostsze do wprowadzenia należą rozwiązania w przestrzeni publicznej realizowane w Czerwonaku w oparciu o budżet partycypacyjny – np. tory do jazdy na rowerach, urządzenia do ćwiczeń na świeżym powietrzu, ochrona płazów oparta o współpracę z organizacjami pozarządowymi.

Ciekawe okazały się wszystkie rozwiązania ułatwiające osobom z niepełnosprawnościami korzystanie z kultury, np. modele ułatwiające osobom niewidomym zwiedzanie miasta ustawione przy najważniejszych zabytkach w Poznaniu. Goście zwrócili uwagę na rozwiązania, które trwale wpisały się w krajobraz samorządowy – np. podjazdy dla wózków przy urzędach i bibliotekach czy ostrzeżenia przed wejściem na ulicę.

Trudniejsze do wprowadzenia są rozwiązania, które wymagają dużych inwestycji: takie, jak innowacyjne rozwiązania stosowane w oczyszczalniach ścieków (np. przerabianie szlamu na wysokokaloryczny pelet – szczególnie ważne w czasie ograniczenia w dostawach węgla i gazu), skuteczne segregowanie śmieci czy budowa dróg i mostów.

Bardzo ciekawe dla osób z Namibii okazało się włączenie organizacji społecznych w rozwiązywanie najważniejszych zagadnień dotyczących mieszkańców – np. ochotnicze straże pożarne włączone w krajowy plan ratownictwa, koła gospodyń wiejskich wpływające na rozwój lokalny czy organizacje pozarządowe, organizujące wolny czas osobom starszym.