Obecnie toczą się dyskusje na temat umiejscowienia odbudowywanego po 76 latach Pomnika Wdzięczności. Warto więc cofnąć się do lat trzydziestych XX wieku i przypomnieć historię tego pomnika. Przy okazji też pytamy: Czy i gdzie Twoim zdaniem powinien stanąć Pomnik Wdzięczności? Wypowiedz się w naszej ankiecie: kliknij tutaj.

Idea zbudowania Pomnika Wdzięczności zrodziła się dwa lata po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Podczas zwołanego w 1920 r. Zjazdu Katolickiego uchwalono rezolucję ślubującą budowę pomnika wotywnego poświęconego Najświętszemu Sercu Jezusa. Zjazd był ogromną manifestacją narodowo-religijną, wzięły w nim udział delegacje z całego kraju. Był na nim obecny ówczesny nuncjusz apostolski Achille Ratti – późniejszy papież Pius XI.

W 1927 r. rozpisano konkurs na projekt nowego pomnika. Większość projektów została jednak odrzucona, gdyż przedstawiała wyłącznie postać Chrystusa, który „zginąłby” w cieniu potężnej bryły Zamku Cesarskiego. Warto przypomnieć, iż wieża zamkowa była przed wojną kilkanaście metrów wyższa. Dopiero po zniszczeniach wojennych z 1945 r, skrócono ją do dzisiejszego poziomu.

Aby więc stworzyć przeciwwagę do bryły zamku postanowiono stworzyć monumentalną bryłę architektoniczną Jej trójosiowa fasada miała kształt rzymskiego łuku triumfalnego (wysokość 15 m, szerokość 22,5 m).W środkowej wnęce umieszczono 4-metrową figurę Chrystusa autorstwa znanego rzeźbiarza Marcina Rożka. On również wykonał dwa medaliony: po lewej papieża Piusa XI, a po prawej pierwszego prymasa odrodzonej Polski – Edmunda Dalbora. W centralnym miejscu fasady widniał łaciński napis: Sacratissimi Cordi – Polonia Restituta (Najświętszemu Sercu Jezusa – Polska Odrodzona).

Poświęcenie pomnika odbyło się w niedzielę Chrystusa Króla 30 października 1932 r. Było to nie tylko ważne wydarzenie religijne ale i ogromna manifestacja patriotyczna. Przez kolejnych siedem lat odbywały się tutaj ważne uroczystości religijne oraz patriotyczne z okazji polskich świąt narodowych: 3 maja i 11 listopada. W tym miejscu dziękowano Bogu za odzyskaną po 123 latach niepodległość. Pomnik stał się sercem i wizytówką miasta. Każda przybywająca do Poznania wycieczka udawała się w to miejsca, aby zrobić zdjęcie. Nie było to trudne. Pod pomnikiem dyżurował fotograf.

Pomnik stał się ważnym symbolem polskiej niepodległości. Dlatego też, w 1939 r. tuż po wkroczeniu do Poznania wojsk hitlerowskich, został on wysadzony w powietrze. Po wojnie nie został odbudowany. W tym miejscu powstały kolejno: w 1960 r. pomnik Adama Mickiewicza, a w 1981 r. pomnik Poznańskiego Czerwca 1956 r.

Czy i gdzie Twoim zdaniem powinien stanąć Pomnik Wdzięczności? Wypowiedz się w naszej ankiecie: kliknij tutaj

Hubert Kubica
www.tric.pl