Zaproponowany tryb realizacji – biorąc pod uwagę obecne warunki – jest dla miasta korzystniejszy i bezpieczniejszy. Oznacza też, że jest szansa na rozpoczęcie prac projektowych już pod koniec bieżącego roku, czyli o kilka miesięcy wcześniej niż w przypadku formuły „zaprojektuj i wybuduj”. Nie ma możliwości, aby zacząć prace projektowe w trybie „zaprojektuj i wybuduj” szybciej niż zostaną podjęte w trybie klasycznym.

Warto podkreślić, że realizacja inwestycji w formule „zaprojektuj i wybuduj” byłaby obarczona bardzo poważnymi zagrożeniami dotyczącymi dochowania terminu budowy. Brak możliwości zakończenia robót budowlanych do połowy lub do końca 2029 r. skutkowałby utratą części lub całości dofinansowania. Innym poważnym zagrożeniem korzystania z trybu „zaprojektuj i wybuduj” byłoby potencjalne zwiększenie wartości projektu z uwagi na krótki i ograniczony czas realizacji inwestycji oraz nierozpoznane ryzyka projektowe, a także ewentualne odwołania od wyników przetargu.

Klasyczny sposób realizacji inwestycji pozwoli uniknąć licznych ryzyk. Bardzo ważnym powodem decyzji o zmianie trybu realizacji z „zaprojektuj i wybuduj” na tryb klasyczny jest brak możliwości zabezpieczenia środków finansowych na wkład własny. Szacunkowe koszty inwestycji ocenione zostały na 770 mln zł, przy planowanym dofinansowaniu ze środków Unii Europejskiej w wysokości ok. 228,4 mln zł. Miasto musiałoby zagwarantować około 500 mln zł wkładu własnego, a takiej możliwości obecnie nie ma. W odniesieniu do ok. 600 mln zł, które rocznie Poznań przeznacza na wszystkie inwestycje oznaczałoby to konieczność wstrzymania lub rezygnacji z realizacji praktycznie wszystkich innych przedsięwzięć, np. niezwykle istotnej z uwagi na bezpieczeństwo przebudowy mostu Chrobrego.