W ramach dokumentacji projektowej należy przestawić pełną inwentaryzację rysunkową i fotograficzną budynku starego dworca, badania architektoniczne i niezbędne ekspertyzy techniczne.
Trzeba wyjaśnić również kwestię istniejących schronów pod budynkiem dworca pochodzących z okresu „zimnej wojny”, w pełni wyposażonych, w bardzo dobrym stanie technicznym, mających już niewątpliwie wartość historyczną.
Miasto chce współpracować
Kiedy jeszcze przedstawiciele władz Poznania byli zapraszani do udziału w posiedzeniach zespołu wojewody wielkopolskiego ds. Poznańskiego Węzła Kolejowego udawało się prowadzić dialog i uzgodnienia w celu znalezienia optymalnych rozwiązań.
Miasto jest ściśle związane z PKP chociażby poprzez plac Dworcowy, będący przedłużeniem ul. Dworcowej. Jest on własnością Miasta i tej inwestycji, zarówno w zakresie ochrony konserwatorskiej, jak i funkcji komunikacyjnej, nie da się oddzielić.
Plac Dworcowy należy potraktować jako reprezentacyjne wnętrze w historycznym kontekście przestrzennym, z ekspozycją budynku starego dworca, bez możliwości jego zabudowy. Plac Dworcowy musi pozostać niezabudowany, w historycznym układzie urbanistycznym, oczywiście z zachowaniem funkcji komunikacyjnej.
Miasto oczekuje przede wszystkim jak najszybszego powrotu funkcji pasażerskich w miejsce starego dworca. Z pewnością nie przeszkadzałyby mu dodatkowe funkcje biurowe czy hotelowe w tym miejscu, pod warunkiem jednak, że zostanie zapewniony odpowiedni dojazd do nich.
– Jesteśmy gotowi do wszelkiej współpracy po to, żeby dworzec Poznań Główny powstał lub został odbudowany jak najszybciej – mówi Mariusz Wiśniewski, zastępca prezydenta Poznania.
RB, poznan.pl