W najbliższych latach planowana jest więc naprawa torów na tym ponad 6-kilometrowym odcinku. Jest to specyficzna trasa, różniąca się od innych w Poznaniu, ponieważ w większości poprowadzona jest w wykopie pomiędzy wałami lub na estakadach. Projektanci będą musieli zaproponować najlepszy sposób przebudowy. Inną jest m.in. ograniczenie hałasu – torowisko, na długości oddziaływania hałasu od eksploatowanej linii tramwajowej na teren zabudowany, winno spełniać wymogi dotyczące dopuszczalnej emisji hałasu i drgań.

Równoczesny remont zarówno trakcji, jak i torów, na tak długim odcinku nie był możliwy. Po pierwsze trwałby on dłużej niż dwa miesiące, a po drugie wymagałby dużo większych nakładów finansowych.

Kolejne remonty to naturalna konsekwencja dbałości Miasta i MPK o stan i jakość przewozów komunikacją miejską, ale przede wszystkim bezpieczeństwo. Kwoty przeznaczane corocznie na prace torowo-sieciowe są coraz wyższe. W tym roku jest to 25 mln zł. Dla porównania – w 2014 roku było to tylko 2,9 mln zł, czyli ponad osiem razy mniej. Remontowane są trasy najbardziej eksploatowane oraz takie, które nie były całościowo naprawiane nawet przez 40 lat, jak w przypadku ul. Hetmańskiej. RB