Adam Makowicz – legenda jazzu, mistrz improwizacji, wybitny pianista wystąpi 23 listopada o godz. 19 w auli CKD Uniwersytetu Medycznego przy ul. Przybyszewskiego 37 w Poznaniu. Bilety: www. Bilety24.pl; CIM; CKD. Dla naszych Czytelników mamy cztery podwójne wejściówki. Otrzymają je osoby, które jako pierwsze napiszą maila na adres kontakt@naszglospoznanski.pl z tematem Makowicz i podadzą swoje imię i nazwisko. Bilety będą do odbioru przed koncertem.

Recital  Adama Makowicza połączony jest z ceremonią przekazania mobilnych koncentratorów tlenu dla dzieci chorych na mukowiscydozę oraz wręczeniem dwóch statuetek Oxygenus dla osób przyczyniających się do budowania świadomości i wizji funkcjonowania tlenu jako gazu życia w kosmosie,  którego  jesteśmy integralną częścią.

Organizator koncertu: Stowarzyszenie im. Jędrzeja Śniadeckiego , Karola Olszewskiego i Zygmunta Wróblewskiego. Produkcja: Dobra Tradycja.

Adam Makowicz

Urodził się w 1940 roku w Czechach, w polskiej rodzinie mieszkającej na Śląsku Cieszyńskim. W 1946 r.  z rodzicami powrócił do Polski. Pierwszych lekcji gry na fortepianie udzielila Adamowi jego matka, również pianistka i śpiewaczka. Młody Adam okazał się szczególnie utalentowany, dlatego też trafił do szkoły dla dzieci uzdolnionych muzycznie, a następnie do klasy fortepianu wybitnego nauczyciela, profesora Karola Szafranka w Rybniku. Choć rodzice marzyli dla syna o karierze klasycznego pianisty, 15-letniego Adama porwał jednak jazz. W późnych latach pięćdziesiątych w Polsce, muzyka jazzowa była niemile widzianym i wręcz zakazanym owocem Zachodu. Ta muzyka, jak powiedział kiedyś Makowicz, „świat wolności i improwizacji” zafascynowała go do takiego stopnia, że jako nastolatek porzucił szkołę, jej klasyczne wymogi i zasady.

W poszukiwaniu początków własnej drogi artystycznej i języka muzycznej wypowiedzi Adam, nie mogąc liczyć na dalszą pomoc rodziców, wybrał niezwykle skromną egzystencję w warunkach ciągłej niepewności przeżycia następnego dnia.  Jego oazą wówczas stał się krakowski klub jazzowy „Helicon”. Kilka lat później w 1962 roku wraz ze wspaniałym trębaczem Tomaszem Stańką, Adam utworzyl grupę „Jazz Darings” uważaną za pierwsze europejskie combo jazzowe. Współpracował wówczas z Januszem Muniakiem, Andrzejem Kurylewiczem, Zbigniewem Namysłowskim, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Urszulą Dudziak, Wojtkiem Młynarskim. Przez wiele lat swoją muzyką uświetniał legendarne już wtedy festiwale warszawskie Jazz Jamboree. Od połowy lat 1970 Adam Makowicz coraz częściej grywał koncerty solowe zyskując sławę i uznanie wśród melomanów w Polsce i na świecie.

W 1977 roku z rekomendacji Benny Goodmana oraz popularyzatora jazzu – Willisa Conovera (na którego programie radiowym „Music USA-Jazz Hour” młodziutki Makowicz uczył się jazzu), legendarny producent John Hammond zaprosił go na 10-tygodniowe tournee w USA. W tym czasie Makowicz nagrał solową płytę dla CBS Columbia zatytułowaną „Adam”. W 1978 roku Makowicz wyjechał do USA po raz drugi, tym razem na 6-miesięczny kontrakt i od tego czasu Nowy Jork, Manhattan, stał się jego stałym domem.
Otworzyły się przed Adamem legendarne świątynie muzyki – nowojorska Carnegie Hall (pierwszy jego tam solowy występ był udziałem w koncercie poświęconym zmarłemu sześć miesięcy wcześniej Erroll Garnerowi) i klub Cookery w Greenwich Village. Zaproszony został do udzialu w Festiwalu Jazzowym w Newport w Rhode Island.

Po wprowadzeniu w Polsce w 1981 roku stanu wojennego, wraz z innymi polskimi artystami mieszkającymi w USA, Adam wziął udział w emitowanym na cały świat programie telewizyjnym zorganizowanym z inicjatywy prezydenta Ronalda Reagana „Żeby Polska była Polską”. Po 1989 roku mógł nareszcie odwiedzić Polskę, do której jeździ teraz bardzo często i regularnie.
Występując w USA Adam dzielił scenę z największymi i najwspanialszymi muzykami, między innymi z Benny Goodmanem, Herbie Hancockiem, Earl Hinesem, Freddie Hubbardem,Sarah Vaughan, Teddy Wilsonem, George Shearingiem, George Mrazem, Al Fosterem, Jack DeJohnette, Charlie Hadenem.

Był wielokrotnym solistą orkiestr i zespołów kameralnych; National Symphony of Washington, London Royal Philharmonic Orchestra, Moscow Symphony Orchestra, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Chester String Quartet, Amici String Quartet, Orkiestry Kameralnej „Amadeus” z Agnieszka Duczmal, Polskiej Filharmonii Kameralnej z Wojciechem Rajskim, Kwartetu Wilanów i wielu innych.

Bardzo wysoko przez recenzentów został oceniony występ w duecie z Leszkiem Możdżerem w Carnegie Hall we wrześniu 2004 roku. Koncert – pojedynek między mistrzem weteranem i wschodzącą gwiazdą jazzu, został utrwalony na płytach CD i DVD. Nagranie to zostało uhonorowane „Platynową Płytą” przez wytwornie EMI Music.  Poza utworami jazzowymi, ma w swoim repertuarze także klasykę, szczególnie Chopina, którym „nasiąkł” w młodości, jak sam mówi, i którego czuje „po jazzowemu” jak nikt inny. Niewątpliwym wyrazem wpływu geniuszu Chopina jest wspólne koncertowanie Adama z Krzysztofem Jabłońskim czy Stanisławem Drzewieckim z programem „Chopin klasycznie i na jazzowo”. W USA Adam wydał płytę poświęconą muzyce Chopina w interpretacji jazzowej, jedyną amerykańską płytę tego rodzaju w całości poświęconą temu genialnemu kompozytorowi. W niezwykle szerokim repertuarze Adam posiada także utwory G.Gershwina, I. Berlina, J. Kerna, C. Portera i wielu innych kompozytorów amerykańskich.

Nagrał kilkadziesiąt płyt i występował w najważniejszych salach koncertowych na świecie współpracując z największymi współczesnymi muzykami. Autor kompozycji na zespoły kameralne, ponad 100 krótkich kompozycji jazzowych, a także muzyki do filmów krótkometrażowych.

Uhonorowany wieloma odznaczeniami cywilnymi, między innymi Komandorskim Krzyżem Zasługi. W roku 2008 z okazji jubileuszu czterystu lat istnienia amerykańskiej polonii, Adama Makowicza uhonorowano włączeniem jego osoby w poczet najbardziej zasłużonych Polaków w historii Stanów Zjednoczonych.

W październiku 2009 roku Adam został udekorowany w Warszawie Złotym Krzyżem “Gloria Artis” – najwyższym państwowym odznaczeniem za zasługi w propagowaniu polskiej sztuki na świecie.

Od wielu lat Adam poświęca swój coroczny jesienny recital w Ustroniu na cel charytatywny wspomagając tym gestem Ośrodek Edukacyjno – Rehabilitacyjno – Wychowawczy w Ustroniu-Nierodzimiu. Jesienią 2011 wydawnictwo PWM Edition wydało cieszącą się dużym zainteresowaniem czytelników książkę Marka Strasza „Grać pierwszy fortepian. Rozmowy z Adamem Makowiczem”, w której Adam niezwykle barwnie i szczerze opowiada o swoich trudnych początkach, miłości do jazzu i karierze za Oceanem.

Fot. Stanisław Bryg FOTO-LAB