Serenady pierwotnie były pieśniami miłosnymi śpiewanymi o zmroku, przy akompaniamencie gitary. W XVII wieku z utworów wokalnych przerodziły się w wokalno-instrumentalne a następnie stały się kompozycjami instrumentalnymi wykonywanymi na wolnym powietrzu. Początkowo dużą rolę w serenadach odgrywały instrumenty dęte ale wraz z przenikaniem repertuaru serenadowego  do sal koncertowych wzrosło znaczenie instrumentów smyczkowych. Christopher Hogwood, słynący z proponowania niekonwencjonalnych programów zaproponował wieczór muzyczny z serenadami od klasycyzmu po wiek XX.

 16 listopada 2012 (piątek), godz. 19, Aula Uniwersytecka

SERENADY NA DOBRY WIECZÓR

John Mark AINSLEY – tenor

Tomasz Bińkowski – waltornia

Dominik Dębski – altówka

Tomasz ŚLUSARCZYK – róg pocztowy

Elżbieta Turczyńska-Drobnik – flet

Marcin Suszycki – skrzypce

Christopher Hogwood – dyrygent, prowadzenie koncertu

Orkiestra Filharmonii Poznańskiej

Program:

Wolfgang Amadeus Mozart, Serenada nr 9 KV 320 D-dur Róg pocztowy cz. I

Benjamin Britten, Serenada na tenor, róg i smyczki op. 31

Max Reger, Serenada op. 141a G-dur na flet, skrzypce i altówkę

Wolfgang Amadeus Mozart, Serenada nr 9 KV 320 D-dur Róg pocztowy cz. II