27 lutego przypada 28 rocznica przyznania tytułu Doktora Honoris Causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wisławie Szymborskiej, laureatce literackiej Nagrody Nobla. – Był to jedyny honorowy doktorat, który poetka przyjęła – wspomina prof. Edward Balcerzan, który był promotorem doktoratu, a także przyjaźnił się z poetką.

Na zdjęciu Wisława Szymborska oraz ówczesny rektor UAM prof. Jerzy Fedorowski.

– Wisława Szymborska miała związki z literackim Poznaniem. Między innymi była recenzentką, brała udział w literackich czwartkach w Pałacu Działyńskich. W 1994 podczas Rady Wydziału Filologicznego zaproponowałem kandydaturę poetki. Została jednogłośnie przyjęta. Wiedzieliśmy jednak, że Wisława miała już 71 lat i była bardzo niechętna takim dużym zgromadzeniom. Jak wiadomo, była osobą bardzo kameralną – mówi prof. Balcerzan. Poetka się zgodziła, ale nie chciała, aby odbyło się to w 1994 roku, była bowiem zmęczona uroczystościami jubileuszu swoich urodzin. Zaproponowała zatem rok 1995, zdając sobie sprawę, że Rada Wydziału może się na to nie zgodzić. Rada, ponownie jednomyślnie, na to przystała.

– W związku z tym, że Wisława Szymborska urodziła się w Kórniku w Wielkopolsce, przyjęła zaszczyt i obiecała, że będzie to jedyny doktorat, który zgodzi się przyjąć i tego się do końca życia trzymała. Miała nawet propozycję wyróżnienia w Jerozolimie, ale postawiła tylko na Poznań z uwagi właśnie na jej wielkopolski rodowód – mówi prof. Balcerzan.