Los Klaudii Wojtak, i jej rodziny wywrócił się do góry nogami. W ciągu tygodnia z młodej, pełnej energii dziewczyny, stała się osobą przykutą do łóżka oraz podłączona do respiratora. W ciągu pięciu dni choroba tak mocno zaatakowała, że mimo popytu w szpitalu, do którego weszła o własnych nogach, trzeba było Klaudię wprowadzić w stan śpiączki farmakologicznej i podłączyć do respiratora.

3 grudnia 2020 roku Klaudia została przetransportowana ze Szpitala Powiatowego do Specjalistycznego we Wrocławiu na oddział Intensywnej opieki medycznej. Klaudii wykonano tracheotomię oraz wybudzono ją ze śpiączki. Lekarze postawili diagnozę, Zespół Guillaina-Barrego o jednym z najostrzejszych przebiegów.

W wyniku choroby Klaudia doznała porażenia 4-kończynowego wraz z niewydolnością oddechową. Na chwilę obecną częściowo wraca jej odruch w rękach, zaczyna poruszać palcami, nadgarstkiem oraz delikatnie rękami do łokcia. Już wiemy, że po powrocie do całkowitej wydolności oddechowej Klaudia będzie potrzebowała bardzo długiej rehabilitacji neurologicznej w specjalistycznych ośrodkach poszpitalnych. Jest to jedyna możliwość jej powrotu do pełnosprawności. Część tej rehabilitacji będzie refundowana w ramach NFZ, tak samo jak i zaopatrzenie w sprzęt medyczny – wózek. Ale wiemy, że to jest za mało, dużo za mało. Do pełnej sprawności potrzeba dodatkowej płatnej rehabilitacji w specjalistycznych ośrodkach neurologicznych, a to kosztuje niemało. Roczny koszt takiej rehabilitacji może wynieść nawet 70 tys. zł. Do tego trzeba doliczyć koszty dojazdów, leki, sprzęt medyczny i rehabilitacyjny.

Fundacja Zbieramy Razem w imieniu rodziców Klaudii bardzo prosi wszystkich ludzi wrażliwych na potrzeby innych o wsparcie, dobre serce i empatię. Klaudia ma przed sobą przyszłość, o którą wspólnie możemy zadbać. Pomóżmy jej wyjść z choroby, aby mogła cieszyć się młodością.