Prof. Dobrzyńska-Rybicka (1868-1958) miała ważny wkład w działania założycielskie Wszechnicy Piastowskiej (później UP). Jako jedna z pierwszych naukowczyń, przecierała szlaki na uczelniach wyższych kolejnym pokoleniom wykształconych kobiet. Należała do pierwszego pokolenia kobiet, które ogromnym wysiłkiem i wbrew obyczajom i prawu zdobyły edukację akademicką. Studiowała w Zurychu, Paryżu, Oksfordzie i w Leuven (gdzie nie przyjmowano kobiet, ale w tym przypadku zrobiono wyjątek i Ludwika miała indywidualny tok studiów). Naukowo zajmowała się historią filozofii, etyką, psychologią, później socjologią. Była zaangażowana w walkę o równouprawnienie kobiet w życiu politycznym i zawodowym. Współtworzyła Naczelną Organizację Kobiet oraz działała w kilku kobiecych stowarzyszeniach. Jej bogata spuścizna przechowywana jest w poznańskim oddziale Archiwum Polskiej Akademii Nauk oraz w Bibliotece PTPN. W Archiwum UAM znajdują się dwie teczki dotyczące jej zatrudnienia w Uniwersytecie Poznańskim. Jedna z ulic w Poznaniu na Strzeszynie nosi imię Ludwiki Dobrzyńskiej-Rybickiej.